13-100 Nidzica, ul. Barke 3, tel. (89) 625 22 30, e-mail: zespol-szkol-2-nidzica@wp.pl

„Nasze dzieci i zagrożenia"

Co to są dopalacze?
Dopalacze to grupa substancji lub ich mieszanek o rzekomym bądź faktycznym
działaniu psychoaktywnym. Reklamowane są m.in. jako „smart drugs” („sprytne substancje,
zwiększające spryt i inteligencję usprawniające pamięć, koncentrację uwagi.
W zależności od typu produktu, imitują swoje nielegalne odpowiedniki:
- środki stymulujące (podobnie jak amfetamina),
- euforyzujące (jak tabletki ekstazy),
- relaksujące (jak konopie indyjskie),
- psychodeliczne i halucynogenne (jak LSD).

Są wśród nich substancje pochodzenia zarówno syntetycznego, jak i naturalnego (roślinnego) sprzedawane w sklepach internetowych lub przez sieć sklepów stacjonarnych.

Jak działają?
„Dopalacze”, jak większość substancji psychoaktywnych , działają na ośrodkowy układ nerwowy i po ich zażyciu zmienia się nastrój i zachowanie człowieka. Często są to mieszanki ziół o działaniu psychoaktywnym i mogą działać zarówno uspokajająco, wywoływać euforię, jak i działać psychodelicznie czy halucynogennie. Skutki użycia mogą być zbliżone do działania marihuany, haszyszu czy LSD lub też skutków  zatrucia organizmu toksynami, często nieznanego pochodzenia, co ogromnie komplikuje interwencję medyczną.

Objawy używania
Podobnie , jak w przypadku narkotyków, objawy używania zależą od rodzaju substancji, przyjętej dawki, jak również od cech psychofizycznych danej osoby. Nie ma jednego wzorca reakcji na przyjętą substancję –tolerowana przez organizm jednego człowieka , dla innego może być groźną w skutkach trucizną. W zależności od substancji mogą wystąpić objawy: przypływ energii, podwyższenie nastroju, pobudzenie psychoruchowe, napady szału, stany depresyjne, halucynacje wzrokowo-słuchowe, a także utrata apetytu, bezsenność, przekrwienie gałek ocznych, wymioty, biegunka. Powodowane przez dopalacze zmiany świadomości lub stany pobudzenia ograniczają zdolność oceny i kontroli sytuacji, co znacząco zwiększa ryzyko niebezpiecznego wypadku, odniesienia urazu, a także utraty przytomności. Używanie dopalaczy może także spowodować skutki śmiertelne.

Jak wyglądają?
„Dopalacze występują w postaci białego proszku, kapsułek lub tabletek, suszu roślinnego(liście, nasiona, ekstrakt, skręty), suszu grzybów. Mogą być przyjmowane doustnie, donosowo, w postaci wywaru lub do palenia.
Więcej informacji na temat „dopalaczy” można znaleźć na stronie prowadzonej przez Krajowe Biuro ds. Przeciwdziałania Narkomanii: www.dopalaczeinfo.pl

Co robić , gdy podejrzewamy, że dziecko używa „dopalaczy” lub narkotyków?
Nie zwlekaj. Zareaguj od razu, ale nie dzisiaj pod wpływem emocji - porozmawiaj z dzieckiem;
Zapytaj o powody-dlaczego używa tych substancji;
Uświadom mu konsekwencje i zagrożenia związane z ich używaniem;
Porozmawiaj na temat nacisku i manipulacji ze strony grupy biorącej „dopalacze”;
Powiedz, że martwisz się o nie i że zawiodło twoje zaufanie;
Daj mu szansę poprawy, ale przyglądaj się uważnie postępowaniu;
Nie daj się przekonać argumentom dziecka, że to niegroźne, naturalne substancje, „bezpieczna alternatywa dla narkotyków” lub że to taka moda;
Jeżeli uznasz za konieczne wprowadź nowe zasady i konsekwencje( czasowe cofnięcie przywilejów, ograniczenie rozmów telefonicznych , kontaktów z rówieśnikami, dostępu do komputera itp.);
Jeśli stwierdzisz, że zagrożenie jest poważne szukaj pomocy u specjalistów (psycholog, pedagog szkolny lub terapeuta uzależnień).

RODZICU!
Udowodniono, że największą moc chroniącą ma:
Okazywanie miłości i zainteresowania życiem dziecka (mów dziecku, że jest dla ciebie najważniejszą osobą, że zależy ci , by było szczęśliwe, poznaj jego przyjaciół, zainteresowania i sposoby spędzania czasu wolnego)
Dobre porozumiewanie się z dzieckiem (rozmawiaj z dzieckiem często, pytaj o jego zdanie, uważnie słuchaj ,rozmawiaj także na trudne tematy-o narkotykach, alkoholu, dojrzewaniu)

Zdrowa dyscyplina (postaw jasne granice-wyraź zdecydowany sprzeciw wobec używania narkotyków i innych środków psychoaktywnych, podaj oczekiwania dotyczące godzin powrotu do domu, kontaktów z kolegami, sprawdzaj na co wydawane jest kieszonkowe, itp);
Wspieranie dziecka (doceniaj wysiłki w osiąganiu celów, chwal dziecko za sukcesy i odpowiedzialność-podnosisz tym jego poczucie własnej wartości. Zapewniaj ,że zawsze może liczyć na twoją pomoc w trudnych sytuacjach).
Opracowała: Jolanta Wiśniewska-pedagog szkolny